- 25 Oct 2023
- 4 min leestijd
Mike Watson – de man verkleed als Napoleon op de cover van ABBA 's Waterloo -album – speelde mee op opmerkelijke nummers als SOS, Mamma Mia, The Winner Takes It All en Super Trouper.
Little Mike, zoals hij vaak wordt genoemd, zag het levenslicht op 31 december 1946 in Sheffield, UK als zoon van een moeder in de showbusiness. Ze werkte voor de Amerikaanse strijdkrachten in heel Europa. Nauwelijks 11, 12 jaar oud, plaatste mama haar zoon in de show waar hij gitaar speelde en Elvis imiteerde. Van een Britse gitarist naar een bassist in Zweden, lijkt niet evident. En toch...
Bassist in Zweden
In 1964 arriveerde Mike in Zweden als onderdeel van de Hi-Grades, de begeleidingsgroep van de Amerikaanse zanger Larry Finnegan die daar toerde. Omdat de groep nood aan een bassist had, speelde hij bas op zijn gitaar totdat hij uiteindelijk budget voor een echte bas had. Omwille van de liefde bleef hij in Zweden hangen. Mike huwde er een jaar later met de in Nederland geboren zangeres Suzie die in Stockholm gestationeerd was. Het huwelijk duurde niet lang, de liefde voor Zweden bleef. Hij was lid van enkele lokale bands tot hij als sessiemuzikant begon te werken. Een sessiemuzikant is een virtuoos musicus, kundig in verschillende genres en in staat om deel te nemen aan jamsessies met beroepsartiesten om door improvisatie nieuw materiaal te componeren. Mike zelf blijft daar bescheiden onder.
Mike: Ik was op de juiste tijd op de juiste plaats. Er was in Zweden een omschakeling van een stand-up bas naar een elektrische bas en er waren niet veel elektrische bassisten die popmuziek speelden. En toen leerde ik noten lezen en werd ik sessiemuzikant. Ik denk niet dat het iets is waar je voor traint, het volstaat dat je de contacten hebt en gewoon speelt.
ABBA
In de periode waarin Mike bij enkele Zweedse popbands speelde, ontmoette hij Björn en Benny. Artiesten kwamen elkaar nu eenmaal tegen op tournee, op festivals, waar alle bands speelden. 'Misschien', mijmert Mike, 'is dat waarom ze mij later gebruikten, omdat ze me al kenden'. In elk geval, zijn carrière kreeg een boost in 1971 toen hij begon te werken met de toekomstige leden van de Zweedse groep ABBA en bas speelde voor Frida. Daarop volgde de song People in Love, die werd toegeschreven aan Bjorn & Benny, Agnetha & Anna-Frid. Hij zette zijn samenwerking met de groep voort en speelde er als back-up van vaste bassist Rutger Gunnarsson tijdens het laatste deel van de jaren zeventig en het begin van de jaren tachtig.
The Winner Takes it All is my favourite song. The lyrics are great. And I loved playing it when we played with Abba. That song’s absolutely my favourite, or, I should say, Abba-solutely. – Mike Watson
De geboorte van een song
Een opnamesessie met ABBA was volgens Mike een experimenteel proces. Benny zat aan de piano, Björn tokkelde op zijn akoestische gitaar en zong. Vaak waren de teksten nog niet echt geschreven. Er werden wat akkoorden neergepend en urenlang gejamd, soms dagen aan een stuk. En dat gewoon om de bas en de drum goed te krijgen want van daaruit werd er verder gewerkt. Zo herinnert Mike zich nog hoe het verging met zijn befaamde baslijn op I do I do I do.
Mike: Alle sessies startten om 10u in de ochtend. Ik herinner me dat het eerste wat ik deed de baslijn voor 'I do I do I do' was. Maar ze zeiden me iets anders te doen. We probeerden een heleboel dingen en om vier uur in de namiddag deed ik hetzelfde als in het begin en ze zeiden: 'Ja, dat is wat we willen.' Maar het was erg leuk. We hadden veel lol, we waren allemaal jong en enthousiast.
ARRIVAL from Sweden
Tegenwoordig kan je Mike aan het werk zien bij ARRIVAL from Sweden: The Music of ABBA.Van hun geluid tot de esthetiek, de groep repliceert ABBA zo goed dat het lijkt alsof je terug in de tijd reist om de originele supergroep te zien. De glitterende kostuums, extreem getalenteerde muzikanten en adembenemende zangers bekoorden al miljoenen mensen.
